Interessante tijden
Wanneer u dit leest bent u -doelbewust of per ongeluk- getuige van een stuk of drie noviteiten tegelijk. De Mondia website is in een nieuwe jas gestoken. Evenals de websites van de aangesloten scholen. En tenslotte heb ik me laten overhalen om periodiek een blog of column te schrijven over mijn werk voor de scholengroep.
Wanneer u nu besluit om verder te lezen, verklap ik u dat ik de intentie heb om u een kijkje in mijn bestuurlijke keuken te gunnen. Daarmee hoop ik meerdere doelen ineens te bereiken; we moeten ambitieus zijn, nietwaar? “Wat doet zo’n schoolbestuurder nou de hele dag?” Ik vind het een poging waard om daar enig inzicht in te geven. Al ontdekte ik onlangs nog, toen een leerling mij die vraag op de man af stelde, dat een bevredigend -want min of meer volledig- antwoord daarop niet 1, 2, 3 te geven is. Het zou ook aanleiding kunnen zijn tot reflectie, helemaal wanneer lezers zich de moeite zouden getroosten om ‘eens iets terug te zeggen’. Ten derde zie ik er een kans in om zelf lastige kost te verteren door zo nu en dan eens wat van me af te schrijven. Enige frustratie kan in dit werk wel opgelopen worden…
In bestuurlijk opzicht leven we in Zeeland in een interessante tijd. De reuring rondom de komst (of toch niet?) van de marinierskazerne naar Vlissingen toont aan hoe in onze provincie geknokt moet worden voor het in stand houden van een aantrekkelijk vestigingsklimaat. De vooroordelen die leven met betrekking tot deze ‘uithoek’ zijn hardnekkig. Eerlijk is eerlijk, door de demografische krimp staat de aantrekkelijkheid van het wonen en werken in onze mooie provincie onder toenemende druk. Dit in schrille tegenstelling tot het recreëren, want daarvoor weet de goegemeente ons moeiteloos te vinden. Het funderend onderwijs moet, net als bijvoorbeeld de detailhandel en de medische zorg, tot de primaire levensbehoeften gerekend worden. Daarmee kom je al snel in een akelige vicieuze cirkel terecht: er is een minimum aan afnemers nodig om een voorziening te kunnen aanbieden. Maar er is ook een minimum aan voorzieningen nodig om die afnemers ergens te krijgen respectievelijk vast te houden.
Neem nu onze scholen: Nehalennia in Middelburg en Scheldemond College in Vlissingen. Komende zomer hopen we ongeveer 800 leerlingen aan een diploma te helpen. Intussen hebben zich voor het volgende schooljaar 600 nieuwe leerlingen ingeschreven. Terwijl ons marktaandeel groeide (!) zullen we het toch met 200 leerlingen minder moeten doen. Omdat de balans een aantal jaren achtereen zo scheef trekt, zijn we gedwongen om ons te bezinnen op ons onderwijsaanbod. Want afdelingen met te weinig leerlingen zijn op den duur financieel niet houdbaar. We hebben besloten om dat onderzoek in dialoog met de andere schoolbesturen te doen. Eerst met die van Walcheren en de Bevelanden; later misschien ook met de Zeeuws-Vlaamse schoolbesturen. Wanneer we vanuit een gezamenlijke verantwoordelijkheid naar het ‘complete plaatje’ van Zeeland kijken, kunnen we gemakkelijker voorkomen dat waardevolle opleidingen verloren gaan. Sterker nog: misschien kunnen we het palet van opleidingen nog wel uitbreiden. Dit klinkt simpeler dan het is, omdat scholen bij schaarste van leerlingen geneigd zijn elkaar juist scherper te beconcurreren. Hier moet het eigen belang dus wijken voor het Zeeuwse Belang!